Skip to main content

wine market

wine market

Twój koszyk jest pusty

wyszukiwanie zaawansowane +

Resetuj

Bodegas Nekeas

Korzenie Nekeas sięgają poza XVII wiek dzięki jej nazwie i rodzinom, które są właścicielami firmy. Nadal zachowane są niezwykle cenne, starożytne dokumenty - których kopie są wystawione w winiarni - które opisują „życie codzienne”, które toczyło się wokół winnicy i wina w czasach starożytnych. Najwcześniejsza, pochodząca z 1572 r., podaje, że w Añorbe wyprodukowano ponad 142 000 litrów wina. W innym, z 1601 r., pierwszy apeo (obecnie ewidencja gruntów) dokonany w gminie Añorbe opisuje powierzchnię winnic w tym roku: 1653 peonad, co odpowiada 82 hektarom, inny dokument z 1694 r. zezwala na zerwanie starej winnicy ze względu na wiek, który ma być przesadzony, pokazując, jak daleko wstecz sięgają charakterystyczne przepisy dotyczące winnic w Europie. Prawo podaży i popytu również sięga dawnych czasów, o czym świadczą dwa dokumenty z kolejnych lat: 1802 i 1803. W w pierwszym roku wyprodukowano 1200 kg / hektar, a dzban wina kosztował 6 realów. W następnym roku wyprodukowano 4000 kg / hektar, a dzban kosztował 2 reale. W ostatnich czasach - jeden z założycieli był świadkiem konsekwencji - w 1899 r. w dolinie Nekeas wybuchła filoksera i zdewastowała 300 prawie - 400 hektarów istniejących wówczas winnic. W 1900 roku zniszczył pozostałe 100.

Wytrwałość i powołanie ówczesnych plantatorów winorośli sprawiły, że winnice zostały odbudowane w ciągu zaledwie dwóch dekad i do lat pięćdziesiątych XX wieku obejmowały obszar podobny do obserwowanego pod koniec XIX wieku, prawie 400 hektarów. Od lat sześćdziesiątych XX wieku rozwój przemysłowy w dystrykcie Pampeluna i niskie ceny oferowane za winogrona zdołały zrobić to, czego nie udało się filoksera, stopniowo zjadając winnice w Nekeas, wszystkie z małymi, trudno dostępnymi poletkami Garnacha w w górnym biegu doliny. Przetrwały również inne małe winnice sadzone wśród sadów i małych ogródków warzywnych uprawianych na potrzeby rodziny.

W 1989 r. potomkowie tych pierwotnych rodzin plantatorów winorośli zebrali razem część swoich ziem i ponownie zaczęli uprawiać winorośl. Kilka lat później, w 1993 roku, w środku winnic wybudowali winiarnię.

W latach 2007-2009, po skonsolidowaniu projektu winiarskiego Nekeas, rodziny przekazały swoje pozostałe nieruchomości, aby rozpocząć nowy projekt, sadząc 200 hektarów drzew oliwnych, przywracając wielowiekową obecność gajów oliwnych na swoich polach, które prawie zniknęły w 1956 roku, kiedy mroźne temperatury spadły do -21ºC. Do tego czasu wiele winnic było otoczonych „stopami” drzew oliwnych, kilka tłoczni oliwy istniało w wiosce do czasu zbudowania nowej, wykorzystującej nowoczesne maszyny w 1947 r. W 2011 r. 200 hektarów gajów oliwnych było następnych, budowa wspaniałej tłoczni oliwy z oliwek poniżej winnicy z najnowocześniejszą technologią.